Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! W imieniu Komisji Skarbu Państwa mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie komisji o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji (druk nr 1799).
Wysoki Sejmie! Kilka tygodni temu w tym miejscu odbyła się debata na temat tej ustawy. Pragnę tylko pokrótce przypomnieć problem, który przedmiotowa ustawa ma rozwiązać. Tuż po II wojnie światowej, w październiku 1945 r. Rząd Tymczasowy zdominowany przez komunistów wydał dekret o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, który znacjonalizował wszystkie nieruchomości na terenie stolicy. Ten niechlubny dekret przeszedł do historii jako tzw. dekret Bieruta. Dekret ten był czymś wyjątkowym w skali kraju, dotyczył tylko jednego miasta. Jego skutki odczuwamy do dziś, dlatego problem, który ma rozwiązać niniejsza ustawa, jest szczególny i wyjątkowy. Osoby i podmioty, ich spadkobiercy, którzy w wyniku tego dekretu utracili swoje nieruchomości, dziś dochodzą swoich praw na drodze sądowej. Odszkodowania, które uzyskują, obciążają budżet stolicy. Warszawa wypłaciła już z tego tytułu ponad 0,5 mld zł z własnego budżetu. Mimo to oczekiwania uprawnionych nadal nie zostały zaspokojone i rosną, ponieważ rozstrzygane są kolejne sprawy sądowe w tej materii. W związku z tym do czasu ostatecznego rozwiązania problemu dekretu Bieruta niezbędne jest przejściowe wsparcie budżetu m.st. Warszawy w realizacji zgłoszonych roszczeń. W niniejszym projekcie proponuje się, aby w latach 2014-2016 ze środków Funduszu Reprywatyzacji mogła być udzielana Warszawie dotacja celowa z przeznaczeniem na dofinansowanie wypłaty odszkodowań, przy czym wysokość udzielonej dotacji w roku budżetowym nie może być większa niż 200 mln zł.
Komisja Skarbu Państwa w dniach 22 i 23 października rozpatrzyła projekt tej ustawy. Projekt nie jest zbyt długi, to tylko dwa artykuły. Dyskusja na posiedzeniu komisji dotyczyła przede wszystkim sprzecznych opinii Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu i Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu. Biuro Legislacyjne Sejmu stało na stanowisku, że omawiane przepisy powinny być wprowadzone w formie nowej, odrębnej ustawy, natomiast Biuro Legislacyjne Senatu stało na stanowisku, że wprowadzone przepisy mają charakter incydentalny, epizodyczny, wprowadzając wyjątek od ogólnych regulacji na krótki, określony czas, do 2016 r. Po tym okresie ten zapis wygaśnie samoistnie. Dlatego w toku prac nad tym projektem w Senacie uznano, że najlepszym rozwiązaniem będzie dodanie art. 69f w ustawie o komercjalizacji i reprywatyzacji. Po wysłuchaniu tych opinii posłowie przystąpili do prac nad tym projektem. Żaden z posłów nie wniósł poprawek do artykułów w procedowanej ustawie. W związku z tym przewodniczący komisji poddał pod głosowanie projekt w brzmieniu zaproponowanym przez Senat. Za projektem padło 7 głosów, 3 posłów wstrzymało się od głosu, nie było żadnego głosu przeciw.
Panie Marszałku! Ze swej strony pozwolę sobie tylko dodać, że dla mnie to zaszczyt, że jako poseł z Warszawy mogę być sprawozdawcą tej tak ważnej dla naszego miasta, dla stolicy naszego kraju ustawy. Chciałbym też podziękować Senatowi, senatorowi Aleksandrowi Pociejowi za tę naprawdę cenną inicjatywę. I w imieniu Komisji Skarbu Państwa wnoszę, aby Wysoki Sejm raczył uchwalić niniejszy projekt ustawy w brzmieniu zaproponowanym przez Senat. Dziękuję bardzo.