18 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim oraz o zmianie ustawy Kodeks wykroczeń (druk nr 1824).

Poseł Jerzy Borkowski:

    Dziękuję bardzo.

    Szanowna Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Twój Ruch mam zaszczyt przedstawić stanowisko dotyczące poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kredycie konsumenckim oraz o zmianie ustawy Kodeks wykroczeń, druk nr 1824.

    Celem procedowanego projektu jest wprowadzenie regulacji zapobiegającej nadmiernemu zadłużaniu się kredytobiorców wynikającemu z działań takich kredytodawców, którzy określają koszty kredytu konsumenckiego na zbyt wysokim poziomie oraz osiągają z tego tytułu nadmierne zyski kosztem wpędzania konsumentów w spiralę zadłużenia. Powyższy cel, co nie podlega wątpliwości, jest słuszny i także uważam, że trzeba uregulować, po latach pustki, tę materię. W powyższym projekcie cel ten zamierza się uregulować poprzez zapis o maksymalnej wysokości łącznej kwoty wszystkich pozostałych kosztów, które kredytobiorca zobowiązany jest ponieść w związku z zawarciem umowy o kredyt, oczywiście poza odsetkami, których maksymalna wysokość jest ustawowo określona.

    Regulacja taka jest słuszna, jednak trudno bez szerokiej wiedzy i konsultacji stwierdzić, czy zapis, że nie mogą te koszty znajdować się powyżej progu: a) równego 5% całkowitej kwoty kredytu oraz: b) równego 0,75% całkowitej kwoty kredytu za każdy dzień realizacji umowy o kredyt od momentu, w którym kredytobiorca otrzymał do swojej dyspozycji całkowitą kwotę kredytu, do momentu spłaty całkowitej kwoty kredytu, jest zapisem słusznym, bo nie wiemy, na jakiej podstawie zostały te odsetki wyliczone. Poza tym nie jest jasno uregulowane, co może prowadzić do błędów interpretacyjnych, czy użycie przytoczonych wyżej kryteriów ilościowych ma być stosowane na zasadzie koniunkcji nieprzekroczenia ani progu a, o którym wspomniałem wcześniej, ani progu b, czy na zasadzie alternatywy. Poza tym błędne jest także założenie, że do wszystkich pozostałych kosztów zalicza się, zgodnie z projektem, koszty, których nie da się przewidzieć w momencie podpisania umowy kredytowej, na przykład koszty sądowe i egzekucyjne wynikające z niepłacenia zobowiązań, bo przecież nie jest możliwe określenie naprzód, czy będą takie środki konieczne do podjęcia, a jeżeli tak, to ile ich będzie i jaką będą miały wartość. Nikt nie jest w stanie przewidzieć, czy na przykład do danej umowy kredytowej zawartej na 20 lat będą potrzebne akty zajęcia egzekucyjnego i ile ich będzie, i czy nie przewyższą one po latach progu 5% wartości kredytu.

    Szanowni Państwo! Ten projekt nie jest idealnym projektem, ale mam nadzieję, że rozpocznie on debatę o rozwiązaniu problemu parabanków i instytucji finansowych, które coraz częściej i głębiej wpędzają Polaków w spiralę zadłużenia. Liczyłem na to, że teraz, po aferze Amber Gold, którą mieliśmy, prace legislacyjne dotyczące prawie niczym nieskrępowanej działalności parabanków i instytucji finansowych udzielających lichwiarskich kredytów będą postępowały szybko i sprawnie, by więcej do takich kuriozalnych sytuacji nie dochodziło, ale niestety, jak wszyscy wiemy, nie ma takiej sytuacji. Od bankructwa tego parabanku minęło już chyba 15 czy 16 miesięcy, czyli bardzo dużo czasu, jednak przez ten czas nic się w polskim prawie w tej materii nie zmieniło. Dlatego też w imieniu swojego klubu, Twojego Ruchu, stwierdzam, że popieramy ogólne założenie dotyczące wprowadzenia progu ograniczającego...

    (Głos z sali: Twojego, mojego Ruchu?) (Wesołość na sali)

    (Głos z sali: No właśnie.)

    Przejęzyczyłem się.

    ...maksymalne koszty kredytów, by zlikwidować istniejącą obecnie w Polsce ˝legalną lichwę˝, jednak wymaga to szerokiej dyskusji i jeszcze ogromu prac, dlatego jesteśmy za skierowaniem tego projektu do dalszych prac w komisji. Dziękuję bardzo. (Oklaski)