18 punkt porządku dziennego:

Poseł Arkadiusz Mularczyk:

    Witam serdecznie. Panie ministrze, w myśl obowiązujących przepisów rodzice rezygnujący z pracy zawodowej na rzecz opieki nad chorymi dziećmi legitymującymi się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym albo orzeczeniem ze wskazaniem konieczności stałej lub długotrwałej pomocy w egzystencji i rehabilitacji mogą ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne. Świadczenie to przysługuje jednak tylko wtedy, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała przed ukończeniem przez nią 18 lub 25 lat, jeśli trwało to w okresie nauki. Obecna wysokość świadczenia pielęgnacyjnego będzie wynosić po podwyżce 820 zł i kwota ta stanowi niewiele ponad 50% najniższego wynagrodzenia za pracę w wymiarze 8-godzinnym. Brak możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego oznacza de facto, że osoby zajmujące się członkiem rodziny, którego niepełnosprawność powstała po uzyskaniu pełnoletności, np. dziecko opiekujące się rodzicem lub wnuk opiekujący się babcią, nie otrzymują żadnej pomocy, jest bowiem dla nich przeznaczony specjalny zasiek pielęgnacyjny. To wsparcie również jest wyjątkowo trudne do uzyskania, bo wymaga łącznego spełnienia wielu warunków. Pierwszym z nich jest kryterium dochodowe, które wynosi 623 zł miesięcznie na osobę w rodzinie, drugim jest konieczność rezygnacji z pracy z powodu opieki nad niepełnosprawnym, to zaś wymaga od gminy ustalenia, w jakim czasie i z jakiego powodu potencjalny opiekun przestał pracować oraz kiedy powstała niepełnosprawność. Jeżeli między tymi dwoma sytuacjami nie będzie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego, zostanie wydana decyzja negatywna.

    Zmiana przepisów od 1 lipca bieżącego roku postawiła wiele rodzin w dramatycznej sytuacji finansowej, uniemożliwiającej zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. W związku z powyższym mam następujące pytania: Jaki procent rodzin, w których znajduje się niepełnosprawna osoba, korzysta z pomocy społecznej? Jak wygląda po 1 lipca wsparcie finansowe dla opiekunów osób niepełnosprawnych, które z tym dniem straciły prawo do świadczenia pielęgnacyjnego? Czy zmiana przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie dodania art. 17 ust. 1b podlegała konsultacjom z organizacjami zrzeszającymi opiekunów osób niepełnosprawnych? Chcę powiedzieć, że środowisko opiekunów osób niepełnosprawnych jest bardzo, bardzo rozgoryczone postawą rządu i tym, że te przepisy zostały zmienione. Te środowiska, ci ludzie, ci opiekunowie skarżą się na to, że zostali przez państwo oszukani. Nie mają żadnych środków na bieżącą pomoc i utrzymanie osób, którymi się opiekują, państwo zostawiło ich samym sobie. Dziękuję bardzo.