Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

11 punkt porządku dziennego:


Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Księstwem Andory o wymianie informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w Andorra la Vella dnia 15 czerwca 2012 r. (druki nr 1245 i 1326).


Poseł Sprawozdawca Killion Munyama:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu połączonych komisji: Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych, mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie z ich pracy nad projektem ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Księstwem Andory o wymianie informacji w sprawach podatkowych, podpisanej w Andorra la Vella dnia 15 czerwca 2012 r.

    Będąca przedmiotem debaty umowa stanowi znaczący krok w stosunkach prawnopodatkowych między Rzecząpospolitą Polską a Księstwem Andory powodowany koniecznością uszczelnienia systemu fiskalnego poprzez eliminację możliwości wyprowadzania należnych polskiemu Skarbowi Państwa zobowiązań podatkowych wynikłych z dochodu i majątku wypracowanych w Polsce.

    Przedstawiona umowa została przygotowana w oparciu o modelową umowę OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych. Dotyczy ona w przypadku Polski podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, a w przypadku Andory podatku z tytułu przeniesienia własności majątku, podatku od wzrostu wartości z tytułu przeniesienia własności majątku oraz istniejących podatków bezpośrednich wprowadzonych przez ustawodawstwo Andory.

    Artykuł 2 umowy wyjaśnia, iż strona proszona o pomoc nie jest zobowiązana do udzielenia informacji, które nie znajdują się w posiadaniu jej organów lub też nie znajdują się w posiadaniu lub pod nadzorem osób pozostających w ich właściwości miejscowej. Jeśli chodzi o stronę proszoną o pomoc, obowiązek dostarczenia informacji nie jest jednak ograniczony przez miejsce zamieszkania, siedzibę lub obywatelstwo osoby, której informacje dotyczą, lub przez miejsce zamieszkania, siedzibę lub obywatelstwo osoby posiadającej bądź raczej sprawującej nadzór nad informacjami, o które się prosi.

    Określenie ˝organy˝, użyte w powyższym artykule, dotyczy wszystkich agencji rządowych, niemniej jednak strona proszona o pomoc nie powinna być zobowiązana do dostarczenia informacji będących w posiadaniu organów, jeżeli okoliczności opisane w art. 7 miały miejsce.

    Treść art. 4 ust. 2 jest uregulowaniem funkcjonującym zarówno w modelowej umowie OECD o wymianie informacji w sprawach podatkowych, jak i modelowej konwencji OECD w sprawie dochodu i majątku, a także jest zamieszczana w zdecydowanej większości zawieranych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

    Powyższe uregulowanie odnosi się do ogólnych zasad interpretacji określeń stosowanych w umowie, które nie są w niej zdefiniowane. Z uwagi na fakt, iż umowy podatkowe zawierane są przez jurysdykcje o różnych systemach podatkowych, ich treść jest swoistym kompromisem zawieranym przy uwzględnieniu dosyć dużego stopnia uogólnienia. Konieczność uwzględnienia w umowie podatkowej definicji każdego z terminów w niej występujących doprowadziłaby prawdopodobnie do braku możliwości jej zawarcia właśnie z uwagi na duże różnice w systemach prawnych obu stron umowy. Z tego względu umowy podatkowe delegują definiowanie większości pojęć do prawa wewnętrznego, gdyż jest to jedyna możliwość uwzględnienia jego specyfiki.

    Należy również wspomnieć, iż odesłanie w zakresie definicji pojęć do prawa wewnętrznego obu stron jest uzasadnione długotrwałą procedurą zmiany umowy międzynarodowej. Średni okres funkcjonowania takiej umowy wynosi ok. 30 lat. Przy ciągłej ewolucji systemów podatkowych zmiany w prawie wewnętrznym mogłyby spowodować brak możliwości efektywnego stosowania umowy międzynarodowej z uwagi na funkcjonowanie sprzecznych lub różnych definicji w obu aktach prawnych. Mimo prymatu umowy nad prawem wewnętrznym definicja zawarta w umowie odnosząca się do nieistniejących już w praktyce rozwiązań nie spełniałaby swojej funkcji. Zatem międzynarodowe umowy podatkowe definiują wyłącznie pojęcia o charakterze fundamentalnym, niezbędne do ich funkcjonowania i zachowania intencji umawiających się stron.

    Dlatego projekt ten zawiera ogólną zasadę, że właściwy organ strony proszonej o pomoc na żądanie strony wnioskującej udziela informacji do celów określonych w art. 1. Informacje będą wymieniane bez względu na to, czy strona proszona o pomoc potrzebuje ich do własnych celów podatkowych, jak również niezależnie od tego, czy czyn podlegający dochodzeniu stanowi przestępstwo na podstawie prawa strony proszonej o pomoc, która jest zobowiązana do podjęcia wszelkich starań w celu dostarczenia informacji stronie wnioskującej.

    Artykuł zawiera także m.in. uregulowania zobowiązujące umawiające się strony do przekazywania żądanych informacji w formie zeznań świadków i uwierzytelnionych kopii oryginalnych dokumentów oraz informacji pochodzących z banków, innych instytucji finansowych oraz wszelkich osób. Obowiązek uchylenia tajemnicy bankowej ma duże znaczenie w tym zakresie.

    Art. 5 ust. 2 zobowiązuje strony proszone o pomoc do podjęcia wszelkich działań mających na celu dostarczenie wnioskowanych informacji. Celem powyższego przepisu jest zapewnienie, by strona proszona o pomoc nie odmawiała pomocy administracyjnej partnerowi umownemu z uwagi na brak wewnętrznego interesu w posiadaniu danej kategorii informacji. Ma to przede wszystkim znaczenie oczywiście w odniesieniu do tzw. rajów podatkowych, gdzie przy braku podatków dochodowych informacje dotyczące dochodów rezydentów i nierezydentów nie są gromadzone przez właściwe organy państwa. Nie zachodzi również w tym przypadku niebezpieczeństwo wykroczenia poza zasady obowiązujące w demokratycznym państwie prawa. Określenie ˝środki gromadzenia informacji˝ zostało zdefiniowane w art. 4.

    Obowiązek uchylenia tajemnicy bankowej ma duże znaczenie w procesie weryfikacji przez organy podatkowe prawidłowości deklarowanej podstawy opodatkowania w odniesieniu do dochodów uzyskanych za granicą. Zobowiązanie do przekazania stosownych informacji przez instytucje bankowe i finansowe wynika właśnie z art. 82 § 3 oraz art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Natomiast wymiana informacji podatkowych z administracjami innych państw przebiega właśnie w oparciu o treść działu VIIa ww. ustawy oraz zawartych umów międzynarodowych.

    Art. 7 umowy zawiera zwyczajowe powody odmówienia udzielenia informacji, jakie można znaleźć w innych międzynarodowych aktach dotyczących wymiany informacji. Ponadto zawiera także kilka ważnych innowacji i bardziej precyzyjnych sformułowań. Jak wspomniano wyżej, umowa nie zezwala na oddalenie prośby tylko dlatego, że strona proszona o pomoc nie potrzebuje danej informacji dla własnej praktyki.

    W przypadku powstania problemów lub wątpliwości pomiędzy umawiającymi się stronami, dotyczących stosowania lub interpretacji niniejszej umowy, właściwe organy dołożą wszelkich starań, aby rozwiązać problem w drodze wzajemnego porozumienia. Oprócz powyższego porozumienia właściwe organy stron mogą uzgodnić procedury, które będą użyte właśnie w przypadkach zastosowania przepisów umowy dotyczących wymiany informacji na wniosek, automatycznej wymiany informacji, dochodzenia podatkowego za granicą oraz kosztów związanych z udzieleniem pomocy.

    Zawarcie umowy o wymianie informacji podatkowych z Andorą jest ważnym krokiem w kierunku rozwoju dwustronnej współpracy podatkowej. Efektywne funkcjonowanie takiej umowy w następnych latach podatkowych może stanowić podstawę do podjęcia rozmów zmierzających do zawarcia pełnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Andorą. Umowa stanie się częścią funkcjonujących już w Polsce mechanizmów wymiany informacji podatkowych. Po jej wejściu w życie rozszerzeniu ulegnie zakres terytorialny jurysdykcji, z którymi Polska prowadzi efektywną wymianę informacji podatkowych.

    Dlatego podkreślając pełną aprobatę połączonych komisji dla zapisów umowy, wyrażającą się jednogłośnym jej przyjęciem po przedyskutowaniu tych zapisów na posiedzeniu dnia 9 maja 2013 r., wnoszę o przyjęcie ustawy ratyfikacyjnej o przedłożonej treści. Dziękuję. (Oklaski)



Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 22 maja 2013 roku.


122 wyświetleń

Zobacz także:




Zobacz także:





Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 22 lipca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Sprawozdanie Komisji o sprawozdaniu z wykonania budżetu państwa za...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 22 lipca 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 97 Sprawozdanie Komisji o poselskich projektach ustaw o zmianie ustawy –...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 05 sierpnia 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 98 Sprawozdanie Komisji o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 05 sierpnia 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 98 Sprawozdanie Komisji o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy o...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 24 września 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 101 Sprawozdanie Komisji o rządowym projekcie ustawy o wykonywaniu Umowy...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 25 września 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 101 Sprawozdanie Komisji o poselskich projektach ustaw o zmianie ustawy -...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy

Poseł Killion Munyama - Wystąpienie z dnia 08 października 2015 roku.
Posiedzenie Sejmu RP nr 102 Sprawozdanie Komisji o uchwale Senatu w sprawie ustawy o wykonywaniu...

Opubilkował videosejm.pl
Brak komentarzy