Poseł Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Moje oświadczenie dotyczy zasiłku pielęgnacyjnego, który jest przyznawany na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Wysokość tego zasiłku, 153 zł, obowiązuje od 1 września 2006 r. Osób uprawnionych do tego zasiłku w 2009 r. było ok. 840 tys., w 2012 r., jak podają źródła Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, dane wstępne to blisko 920 tys. osób. Na ten cel przeznacza się z budżetu państwa środki, które są wypłacane osobom uprawnionym w ramach świadczeń rodzinnych przez gminy. W 2012 r. przeznaczono kwotę 1684 mln zł. Problem polega na tym, że to świadczenie, jak wspomniałem, nie jest waloryzowane ani podnoszone od 1 września 2006 r. W tym czasie wielokrotnie partnerzy społeczni w ramach Komisji Trójstronnej, dogadując się lub nie dogadując się z przedstawicielami rządu, podnieśli na przykład płacę minimalną z 860 zł do 1600 zł.

    Brakuje przede wszystkim instrumentu związanego z waloryzacją tego świadczenia. Należy rozważyć, po pierwsze, coś takiego jak porozumienie partnerów społecznych i rządu, jeśli nie ma tego porozumienia, to rząd decyduje, lub drugi ewentualnie instrument, to jest wskaźnik wzrostu cen towarów i usług, który jest publikowany przez GUS i mógłby być tym wskaźnikiem, który obowiązywałby przy tym świadczeniu jako wskaźnik waloryzacji. To jest bardzo istotne, dlatego że dotyczy to osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. To świadczenie z założenia miało wspierać osoby niepełnosprawne, pomagać im, jeśli chodzi o dostęp do rehabilitacji, zakup leków, czy tworzyć możliwości udziału w życiu społecznym, czyli poprzez rehabilitację społeczną. Brak tej waloryzacji powoduje degradację tego świadczenia. Bardzo wiele osób, które odwiedzają nasze biura poselskie, podnosi kwestię pewnego rodzaju nierówności. Jak wspomniałem, drugie świadczenie to dodatek pielęgnacyjny, który wynosi w tej chwili 195,67 zł i jest wypłacany ze świadczeń ubezpieczeń społecznych, czyli z innego źródła, ale dotyczy podobnej grupy osób, stąd brak zrozumienia dla zróżnicowania wysokości tego świadczenia. W tej sprawie wielokrotnie składałem interpelację do ministra pracy i polityki społecznej, tak samo jak moje koleżanki i moi koledzy z Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej.

    Jeśli chodzi o świadczenia rodzinne, w 2009 r. zostały podwyższone niektóre rodzaje świadczeń rodzinnych, w 2012 r. - kryteria dochodowe i kwoty zasiłków rodzinnych, natomiast to świadczenie wpisane w ustawę o świadczeniach rodzinnych od 2006 r. nie jest podnoszone. Stąd zbierając te informacje, postanowiliśmy w Klubie Poselskim Sojusz Lewicy Demokratycznej przygotować nowelizację tej ustawy, aby spokojnie można było podjąć prace nad tą ustawą w tym roku, przynajmniej do września zakończyć prace, podjąć rozstrzygnięcie, aby rząd, planując budżet państwa na rok 2014, mógł uwzględnić koszty wdrożenia tej ustawy. Na jakim poziomie to świadczenie powinno być lub w jaki sposób powinno być waloryzowane, to oczywiście w naszym projekcie się znajdzie, ale oczekujemy tutaj debaty. Nie mówimy, że tylko i wyłącznie nasza propozycja, że jest jedyna. Trzeba uwzględnić opinie strony społecznej, a także rządu, jeśli chodzi o możliwości finansowe. Uważam jednak, że nie należy w dalszym ciągu lekceważyć tej grupy osób, zwłaszcza że to państwo, władza publiczna stworzyła instrument, który miał wspierać osoby niepełnosprawne w ich codziennym życiu. Dziękuję. (Oklaski)