24 punkt porządku dziennego:

Informacja dla Sejmu i Senatu o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2012 r. (druk nr 680) wraz ze stanowiskiem Komisji do Spraw Unii Europejskiej (druk nr 719).

Poseł Alicja Olechowska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Na posiedzeniu w dniu 21 września br. Komisja do Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła informację o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń-czerwiec 2012 r. podczas duńskiej prezydencji (druk nr 680). Informację sporządzoną przez ministra spraw zagranicznych przedstawiła pani podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Grażyna Bernatowicz. Poinformowała, że informacja powstała przy udziale wszystkich ministerstw oraz urzędów centralnych, została przyjęta na posiedzeniu Komitetu do Spraw Europejskich w dniu 31 lipca i przekazana dnia 3 sierpnia do marszałków obu Izb. Analiza prezydencji duńskiej, która była kontynuacją wielu zagadnień podejmowanych przez trio prezydencji Polska - Dania - Cypr, skupiła się na czterech podstawowych obszarach priorytetowych. Chodzi o cztery kluczowe priorytety, w przypadku których Rzeczpospolita Polska zajęła stanowisko i doprowadziła do sukcesu w negocjacjach i realizacji przedsięwzięć zapoczątkowanych za polskiej prezydencji.

    Obszary priorytetowe duńskiej prezydencji to Europa odpowiedzialna, Europa dynamiczna, Europa zielona i Europa bezpieczna. Na posiedzeniu Komisji do Spraw Unii Europejskiej omówione zostały te priorytety, które najbardziej zainteresowały polski parlament w toku współpracy z Radą Ministrów i są kluczowe z punktu widzenia interesów politycznych, społecznych i gospodarczych Polski.

    Blok pierwszy, czyli Europa odpowiedzialna, zawierał części takie, jak wieloletnie ramy finansowe, polityka spójności, sprawy ekonomiczne i finansowe oraz semestr europejski. Odnośnie do wieloletnich ram finansowych Polska nie jest całkowicie zadowolona z prac prezydencji, która nie podjęła praktycznej próby kompromisu, wprowadziła jednak zapisy umożliwiające szybsze zrównoważenie płatności bezpośrednich, co jest dla Polski korzystne. Odnosząc się do polityki spójności - prezydencji duńskiej udało się zaawansować prace nad pakietem legislacyjnym dla polityki spójności na następny okres. Polska zgłosiła swoje postulaty, które dotyczyły wydatkowania środków na inwestycje w obszarach, które są kluczowe dla rozwoju Unii Europejskiej.

    W dziale Europa odpowiedzialna znalazły się sprawy ekonomiczne i finansowe. Doprowadzono do politycznego porozumienia w sprawie tzw. dwupaku, czyli do powstania projektów dotyczących wzmocnienia nadzoru gospodarczego i budżetowego nad państwami, które są dotknięte lub zagrożone trudnościami w zakresie stabilizacji finansowej, jak również monitorowania i oceny ich wstępnych planów budżetowych oraz korekty nadmiernego deficytu. Dania, podobnie jak Polska, w tych negocjacjach miała utrudnione zadanie ze względu na brak możliwości uczestniczenia w rozmowach prowadzonych przez państwa posługujące się wspólną walutą.

    Zagadnienia semestru europejskiego również znalazły się w bloku. Państwa członkowskie przedłożyły w kwietniu 2012 r. Komisji Europejskiej krajowe programy reform oraz programy stabilności i konwergencji. Polski scenariusz makroekonomiczny będący podstawą prognoz budżetowych został oceniony pozytywnie. Do Polski skierowano zalecenia potwierdzone wewnętrznie przez nasz rząd. Dotyczyły one potrzeby zmniejszenia bezrobocia wśród ludzi młodych, zwiększenia udziału kobiet w rynku pracy, stworzenia lepszych warunków współpracy pomiędzy sferą biznesu, badań naukowych i innowacyjnej gospodarki, a także zwiększenia zachęt dla inwestorów.

    Drugi blok, Europa dynamiczna, zawierał kwestie dotyczące wzrostu gospodarczego i polityki transportowej, europejskiej agendy cyfrowej. Prezydencja duńska położyła akcent na działania związane z jednolitym rynkiem, który w bieżącym roku obchodzi 20-lecie swego powstania. Zainicjowane zostały prace nad nowymi inicjatywami legislacyjnymi dotyczącymi pracowników w ramach świadczenia usług. Projekty te są bardzo ważne dla Polski, która deleguje w dużej mierze pracowników do innych krajów członkowskich. W zakresie polityki transportowej prezydencja duńska doprowadziła do powstania projektu rozporządzenia o transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T). Do tych zagadnień Polska zgłosiła swoje postulaty, które zostały pozytywnie zaopiniowane. Prace nad nimi są kontynuowane w ramach obecnej cypryjskiej prezydencji. Najważniejszą inicjatywą prezydencji duńskiej było uchwalenie rozporządzenia dotyczącego roamingu. Europejska agenda cyfrowa wielokrotnie pojawiała się w konkluzjach Rady do Spraw Konkurencyjności oraz Rady Europejskiej, stanowiąc jedną z podstawowych wytycznych Rady w kierunku wzrostu gospodarczego w Europie.

    Blok zielona Europa to zagadnienia rolnictwa, rybołówstwa i energii. Priorytetem duńskiej prezydencji było podjęcie politycznej decyzji w sprawie przejścia na konkurencyjną gospodarką niskoemisyjną w Unii, zakładającej postępującą redukcję emisji gazów cieplarnianych w poszczególnych dekadach w perspektywie do roku 2050. Na ustalenia w zaproponowanym kształcie Polska nie wyraziła zgody. Także sprawy czystości wód doprowadziły do negocjacji projektu dyrektywy dotyczącej zawartości siarki w paliwach żeglugowych. Polska zgłosiła postulaty, by ostre standardy dla obszarów morskich były rozszerzone na wszystkie wody Unii Europejskiej począwszy od roku 2020.

    Blok bezpieczna Europa dotyczył spraw wewnętrznych Schengen. Prezydencja duńska zaangażowała się w prace nad pakietem aktów prawnych wchodzących w skład wspólnego europejskiego systemu azylowego. Pakiet azylowy wyznaczony w programie sztokholmskim do końca 2012 r. był również przedmiotem działania polskiej prezydencji. Prezydencji duńskiej udało się przyjąć projekty dotyczące wzmocnienia zarządzania w strefie Schengen i zmian w zakresie Kodeksu granicznego dotyczących przywrócenia kontroli w przypadku niestosowania przez któreś z państw dorobku prawnego Schengen.

    Istotnym działaniem prezydencji duńskiej było doprowadzenie do otwarcia negocjacji akcesyjnych z Czarnogórą. Rozpoczęto dialog na wysokim szczeblu z Macedonią, kontynuowano negocjacje z Islandią, a Serbia uzyskała status kandydacki. Bośnia i Hercegowina również znalazła się w sferze troski i wyznaczono jej perspektywiczne kierunki w Europie.

    Po przedstawieniu sprawozdania dotyczącego priorytetów prezydencji duńskiej w Komisji do Spraw Unii Europejskiej rozpoczęła się dyskusja, w której opozycja stwierdziła, że odczuwa niedostateczną ilość informacji o udziale Polski w pracach Unii w czasie duńskiej prezydencji. Zapytania dotyczyły aktywności polskiego rządu w sprawie reformy wspólnej polityki rolnej z punktu widzenia interesu narodowego. Ze strony opozycji padały pytania dotyczące polityki finansowej w czasie prezydencji duńskiej, o której w sprawozdaniu według opozycji nie wspomniano, chociaż przy pierwszym priorytecie - Europa odpowiedzialna - ramy finansowe, polityka spójności i sprawy ekonomiczne oraz semestr europejski były omawiane. W sprawach polityki azylowej zgłaszano uwagi dotyczące zbyt wąskiego zakresu informacji, szczególnie w kwestii przyjmowania uchodźców do Polski zgodnie z priorytetami polityki zagranicznej. W konkluzji komisja przyjęła sprawozdanie dotyczące informacji w sprawie udziału Rzeczypospolitej Polskiej w pracach UE w okresie styczeń-czerwiec 2012 r., w okresie prezydencji duńskiej, przygotowanej w związku z realizacją art. 3. ust. 1 ustawy z dnia 8 października 2010 o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. Dziękuję bardzo.