3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw (druki nr 715 i 776).

Poseł Sprawozdawca Killion Munyama:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Finansów Publicznych mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie komisji o projekcie ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw, druki nr 715 i 776.

    Dnia 26 września 2012 r. oraz dnia 9 października 2012 r. Komisja Finansów Publicznych zakończyła prace i przyjęła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz niektórych innych ustaw. Projektowana ustawa ma stanowić implementację do prawa polskiego przepisów dyrektywy 2010/78/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw, które zostały tutaj wymienione, których jest kilka, w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, opublikowanej w Dz. Urz. UE L 331 z dnia 15 grudnia 2010 r., str. 120, w przypadku której termin implementacji przypada na dzień 1 stycznia 2012 r.

    Projektowane zmiany prawa dotyczą przede wszystkim przepływu informacji, a także współpracy między Komisją Nadzoru Finansowego jako polskim organem nadzoru nad rynkiem finansowym a europejskimi urzędami nadzoru. Regulacje w tym zakresie mają charakter dwoisty. Z jednej strony są to przewidziane w zmienionych dyrektywą 2010/78/WE przepisach dyrektyw sektorowych partykularne rozwiązania zakładające obowiązek powiadamiania przez KNF właściwego urzędu nadzoru o niektórych działaniach, w szczególności o wydanych albo cofniętych zezwoleniach dotyczących wykonywania działalności na rynku finansowym, jak również o przypadkach odmowy wydania takiego zezwolenia, z drugiej zaś strony jest to ogólny obowiązek współdziałania polskiego organu nadzoru z europejskim systemem nadzoru finansowego. W tym ostatnim przypadku uznano, że najwłaściwszą techniką legislacyjną będzie wprowadzenie odpowiedniej normy do ustawy ustrojowej, tj. ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.

    W przypadku dodatkowego nadzoru sprawowanego nad instytucjami nadzorowanymi znajdującymi się w konglomeratach finansowych analogiczny obowiązek współpracy wiąże KNF w relacjach ze Wspólnym Komitetem Europejskich Urzędów Nadzoru. Ponadto w niektórych partykularnych przypadkach w ślad za przepisami dyrektywy wprowadzono również inne obowiązki informacyjne KNF na rzecz europejskich urzędów nadzoru. Przykładowo chodzi o obowiązek poinformowania w przypadku działalności wykonywanej na terytorium Polski w ramach swobody świadczenia usług przez firmy inwestycyjne z państw członkowskich Unii Europejskiej o nieskuteczności działań nadzorczych podejmowanych przez macierzysty organ nadzoru czy też o przeszkodach prawnych, regulacyjnych i organizacyjnych, jakie napotykają fundusze inwestycyjne i domy maklerskie lub banki prowadzące działalność maklerską w związku z prowadzeniem działalności na terytorium państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

    Jeśli chodzi o inne zmiany, niepolegające na ogólnym obowiązku współpracy w ramach ESNF ani na partykularnych obowiązkach informacyjnych wobec instytucji Unii Europejskiej, wskazać należy przede wszystkim na wynikające z obszernej nowelizacji dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, Dz. U. z 2002 r. Nr 72. Zgodnie z proponowanym brzmieniem ust. 1a w art. 133 tej ustawy KNF będzie zobowiązana do uwzględnienia przy sprawowaniu nadzoru kwestii zbieżności praktyk nadzorczych na poziomie europejskim, co polegać będzie na uwzględnieniu wytycznych i zaleceń Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego na zasadzie comply or explain.

    Ponadto w zakresie nadzoru skonsolidowanego wprowadzono możliwość, aby KNF na podstawie porozumień zawieranych z organami nadzoru państw członkowskich mogła przejąć zadania innego organu albo delegować na niego swoje zadania...

    (Poseł Romuald Ajchler: Skróć to.)

    ...tak aby organ odpowiedzialny za nadzór nad podmiotem dominującym mógł skutecznie wykonywać zadania z zakresu nadzoru skonsolidowanego nad podmiotem zależnym. Wreszcie w związku z przepisami dyrektywy wprowadzono proceduralne uregulowanie na okoliczność oczekiwania na mediację Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

    Proponowane zmiany mają na celu pogłębienie zaufania do sektora finansowego oraz zwiększenie transparentności w tym zakresie, co w konsekwencji podniesie jego konkurencyjność. Należy bowiem pamiętać, że stosunkowo płytki polski sektor finansowy w wyniku poddania się takim samym jak obowiązujące w innych krajach regułom - z uwzględnieniem występującego w naszym kraju wzrostu gospodarczego - podniesie swoją atrakcyjność, ta zaś stanowić będzie o zaufaniu, co da możliwość sięgnięcia naszym instytucjom finansowym po relatywnie tańsze finansowanie.

    Wobec tego oraz mając na względzie pozytywną opinię Komisji Finansów Publicznych - 16 głosów za i 7 głosów przeciw, a także fakt niezgłoszenia zastrzeżeń do projektu przez instytucje opiniujące, wnoszę o przyjęcie przez Wysoką Izbę proponowanego projektu ustawy bez poprawek. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

    (Głos z sali: Brawo!)