18 punkt porządku dziennego:

Poseł Sławomir Jan Piechota:

    Dziękuję.

    Pani Marszałek! Panie Ministrze! Szanowni Państwo! Obserwujemy narastanie zjawiska żebractwa. Według szacunków policyjnych w Polsce obecnie funkcjonuje ok. 200 tys. żebraków. W naszym przekonaniu żebracy dzielą się na trzy zasadnicze grupy.

    Pierwsza grupa to są ludzie biedni, zagubieni, bezradni. Druga grupa to są ludzie, którzy znaleźli sposób na cwaniackie, wygodne zarabianie na swoje życie. Natomiast trzecia grupa to są ci, którzy wykorzystują, przymuszają innych, wykorzystują w szczególności dzieci, by czerpać zyski.

    W naszym przekonaniu tej pierwszej grupie w oczywisty sposób trzeba pomagać. Jest to przede wszystkim zadanie służb socjalnych i organizacji pozarządowych prowadzących działalność pomocową, charytatywną i opiekuńczą. Wobec drugiej grupy należy prowadzić działania zniechęcające, należy różnymi środkami pewnie przeciwdziałać takiemu cwaniactwu, które może bardzo kompromitować inne działania pomocowe. Natomiast wobec trzeciej grupy trzeba prowadzić stanowcze działania zwalczające, gdyż wiemy o wręcz okrutnych przypadkach wykorzystywania innych ludzi, by poprzez nich osiągać zyski, i to w organizacjach o charakterze mafijnym.

    Stąd nasze pytanie: Na ile działania w tym zakresie mają charakter ponadresortowy i są ponad różnymi podziałami administracyjnymi i kompetencyjnymi, gdyż nie mamy wątpliwości, że potrzeba tu współpracy służb rządowych, instytucji samorządowych, a także organizacji pozarządowych, na ile mamy rozpoznane to zjawisko, na ile nasza wiedza jest pełna, a zatem czy potrafimy w odpowiedni sposób reagować na to zjawisko, wreszcie, czy podejmowane działania mają charakter stały, konsekwentny, czy też jedynie akcyjny, kampanijny, krótkotrwały?

    Pytanie to kierujemy w szczególności do ministra spraw wewnętrznych, gdyż uważamy, że wbrew takiemu pierwszemu odczuciu jest to nie tyle kwestia działań socjalnych, tych oczywistych, ile przeciwdziałania temu cwaniactwu czy wykorzystywaniu innych ludzi do czerpania korzyści. Dziękuję.

Poseł Sławomir Jan Piechota:

    Panie ministrze, bardzo nam zależy na prawdziwych liczbach, ile w sądach rodzinnych, zwłaszcza z inicjatywy Policji, podjęto działań, które sądy rodzinne mogą je podejmować z urzędu, tak aby chronić dzieci przed takimi sytuacjami, aby zabierać dzieci do pogotowia opiekuńczego, do rodzin zastępczych i aby te dzieci nie były używane właśnie w tym procederze. To budzi nasze przerażenie i patrzymy na taką trochę bezradność państwa wobec tego zjawiska. Widzimy, że to są biedni ludzie, i wydaje się, że tylko im pomóc, ale ta przykrywka tak naprawdę przykrywa okrutne działania, przestępcze, zwłaszcza z wykorzystaniem dzieci. Chcielibyśmy poznać prawdziwe liczby, na ile Policja naprawdę zna to zjawisko, na ile Policja umie walczyć z tym zjawiskiem. Przepraszam.

Poseł Sławomir Jan Piechota:

    O to bardzo prosimy. Dziękuję.