5 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o likwidacji Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (druk nr 606).

Poseł Edward Siarka:

    Panie Marszałku! Panie Prezesie! Wysoki Sejmie! Tak się składa, że w tym momencie, kiedy omawiamy projekt ustawy o likwidacji Instytutu Pamięci Narodowej, Stany Zjednoczone odtajniają archiwa dotyczące zbrodni katyńskiej. Zastanawiam się, co tak do końca wiedzielibyśmy na temat tej zbrodni, gdyby nie działania Instytutu Pamięci Narodowej, co wiedzielibyśmy w ogóle o czasach stalinowskich, o wydarzeniach marcowych, o wydarzeniach grudnia 1970 r., co wiedzielibyśmy w końcu o powstaniu ˝Solidarności˝, o stanie wojennym. Czy potrafilibyśmy ocalić pamięć o tych, którzy zginęli, oddali swoje życie, zostali zamordowani w okresie stanu wojennego? Otóż zasługi Instytutu Pamięci Narodowej na tym polu są bardzo duże.

    Druga rzecz, którą państwo przytaczacie, na którą bardzo szeroko się powołujecie, to są kwestie ekonomiczne. Ale nasuwa się pytanie, czy w ogóle zasadne jest, abyśmy takie pytanie zadawali w kontekście wielkich ofiar, które poniósł naród polski w ostatnich latach swojej historii, broniąc swojej niepodległości, niezależności, walcząc o swobody obywatelskie. To pytanie w ogóle jest niezasadne. Właściwie trudno sobie wyobrazić, że w demokratycznym Sejmie w czasach współczesnych takie pytanie w ogóle może się pojawić na tej sali, że ważymy życie ludzkie i środki finansowe z budżetu państwa.

    Wreszcie powstaje wątpliwość, dlaczego państwo w ogóle ten projekt składają. I rodzi się odpowiedź (Dzwonek), że tak na dobrą sprawę nie potraficie rozliczyć się z przeszłością, macie dalej problemy ze swoją tożsamością i dalej przychodzą do was panowie w ciemnych okularach, którzy pytają, jak bronicie ich interesów. Dziękuję bardzo. (Oklaski)