9, 10 i 11 punkt porządku dziennego:

  9. Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o sprawozdaniu z wykonania budżetu państwa za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2011 r. wraz z przedstawioną przez Najwyższą Izbę Kontroli analizą wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej w 2011 r. oraz komisyjnym projektem uchwały w przedmiocie absolutorium (druki nr 447, 484 i 590).
  10. Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o przedstawionej przez prezesa Rady Ministrów ˝Informacji o poręczeniach i gwarancjach udzielonych w 2011 roku przez Skarb Państwa, niektóre osoby prawne oraz Bank Gospodarstwa Krajowego˝ (druki nr 448 i 528).
  11. Sprawozdanie z działalności Narodowego Banku Polskiego w 2011 roku (druk nr 443) wraz ze stanowiskiem Komisji Finansów Publicznych (druk nr 523).

Poseł Jacek Brzezinka:

    Panie Marszałku! Panie Prezesie! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Zgodnie z obowiązującym prawem Narodowy Bank Polski przedstawił sprawozdanie z działalności w roku 2011. Komisja Finansów Publicznych zapoznała się z tym sprawozdaniem na posiedzeniu w dniu 26 czerwca br.

    Komisja wysłuchała także informacji Najwyższej Izby Kontroli o przeprowadzonych przez NIK kontrolach dotyczących wykonania założeń polityki pieniężnej oraz wykonywania zadań na rzecz budżetu państwa i gospodarki własnej Narodowego Banku Polskiego. W obydwu kontrolowanych obszarach opinie Najwyższej Izby Kontroli są pozytywne.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przebieg oraz temperatura dyskusji na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych wskazują, że działalność Narodowego Banku Polskiego jest oceniana pozytywnie, a żaden z jej aspektów nie wywołuje niepotrzebnych sporów czy emocji, co wiele razy miało miejsce w przeszłości. To - i moim zdaniem warto to podkreślić - ważny sygnał, który zapewne ma swoje znaczenie dla budowania obrazu stabilności systemu finansowego naszego kraju, a tym samym wiarygodności Polski. Nie mam wątpliwości, że wypracowane i wprowadzone w życie mechanizmy współdziałania władz państwowych i Narodowego Banku Polskiego bardzo dobrze służą Polsce, co ma szczególne znaczenie zwłaszcza teraz, w okresie dużej niepewności co do sytuacji finansowej i gospodarczej w Europie i na świecie.

    Odnosząc się do treści sprawozdania Narodowego Banku Polskiego za rok 2011, zacznę od kwestii poziomu inflacji. W roku 2011 inflacja kształtowała się powyżej celu inflacyjnego, a także powyżej górnej granicy przedziału odchyleń od celu. Przypomnę, że Narodowy Bank Polski prowadzi politykę pieniężną na podstawie strategii bezpośredniego celu inflacyjnego, który od 2004 r. wynosi 2,5%, z symetrycznym przedziałem odchyleń plus minus 1 punkt procentowy. Średnioroczny poziom inflacji w ubiegłym roku wyniósł 4,3%, a w poszczególnych miesiącach kształtował się w przedziale od 3,6 do 5%.

    Narodowy Bank Polski w swoim sprawozdaniu wskazuje, że decydujące znaczenie dla kształtowania się uporczywie podwyższonej inflacji miał wzrost cen surowców rolnych i energetycznych oraz osłabienie kursu złotego. Główne czynniki powodujące odchylenie inflacji od celu, co potwierdza także raport Najwyższej Izby Kontroli, pozostawały poza bezpośrednim oddziaływaniem polityki pieniężnej.

    W 2011 r. polityka pieniężna prowadzona była z uwzględnieniem projekcji inflacji, oceny przebiegu procesów gospodarczych oraz prowadzonej przez Narodowy Bank Polski analizy wpływu kryzysu finansowego na stabilność polskiego systemu finansowego. Rada Polityki Pieniężnej czterokrotnie podwyższała stopy procentowe, łącznie o 1 punkt procentowy. Kwestia oceny restrykcyjności polityki pieniężnej była podnoszona w trakcie dyskusji na posiedzeniu komisji i wyjaśniona - a właściwie należałoby powiedzieć: skomentowana - przez obecnych na posiedzeniu przedstawicieli Narodowego Banku Polskiego.

    Istotnym elementem polityki pieniężnej w sytuacji utrzymywania się podwyższonej inflacji na skutek osłabiania złotego były przewidziane w założeniach polityki pieniężnej na 2011 r. interwencje walutowe, które były skutecznym instrumentem stabilizowania inflacji.

    Mając na uwadze, że kwestia poziomu inflacji, jak i prowadzonej polityki pieniężnej nie wywołała jakiejś szczególnej dyskusji na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych, można stwierdzić, że członkowie komisji przyjęli za w pełni uzasadnione wyjaśnienie tego stanu rzeczy wskazane w sprawozdaniu z działalności Narodowego Banku Polskiego za rok 2011 i prognozę jej stopniowego obniżania w kolejnych okresach.

    W dyskusji przeprowadzonej na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych podnoszone były kwestie działań Narodowego Banku Polskiego mające znaczenie dla stabilności systemu finansowego. Padały pytania dotyczące lokowania polskich rezerw w papiery dłużne innych państw, w szczególności tych, które dzisiaj przechodzą głęboki kryzys, czy też pożyczki udzielanej Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu, mówiąc kolokwialnie, na rzecz ratowania strefy euro.

    Przedstawione w sprawozdaniu informacje uzupełnione dodatkowymi wyjaśnieniami przedstawicieli NBP na posiedzeniu komisji wskazują, że działania banku centralnego są prowadzone w tym obszarze ze szczególną troską i dbałością o stabilność systemu finansowego Polski. Co więcej, Narodowy Bank Polski jest zaangażowany również w działania instytucji nadzoru finansowego Unii Europejskiej i to zaangażowanie jest coraz większe. NBP bierze udział w pracach Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, która rozpoczęła swoją działalność 1 stycznia 2011 r. jako niezależny organ sprawujący nadzór makroostrożnościowy w Unii Europejskiej.

    I ostatnia kwestia, którą chciałbym poruszyć, przedstawiając sprawozdanie komisji: wynik finansowy Narodowego Banku Polskiego, który za 2011 r. wynosi 8,6 mld zł. Dyskusja w tym zakresie na posiedzeniu komisji skoncentrowała się nie tyle na wysokości wyniku finansowego, ile przede wszystkim na sposobie jego wykorzystania. Pojawiały się sugestie, czy z uwagi na niestabilność kursową nie należałoby części zysku przeznaczyć na powiększanie rezerw tworzonych na ryzyka kursowe. Tu warto wskazać, mając w pamięci sytuację z przeszłości, kiedy dochodziło do sporów dotyczących wysokości takich rezerw, że Narodowy Bank Polski wypracował i przyjął konkretny algorytm wyliczenia ryzyka kursowego, opierając się na metodologii Value at Risk. Tym samym Narodowy Bank Polski dysponuje dziś instrumentem, który z jednej strony daje zabezpieczenie przed ryzykiem, jakim są różnice kursowe, z drugiej zaś ogranicza ewentualne wpływanie na wynik finansowy.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podsumowując, chcę powiedzieć, że Komisja Finansów Publicznych, realizując zasadę niezależności Narodowego Banku Polski, przyjęła sprawozdanie z działalności banku centralnego w 2011 r., a ja w imieniu komisji rekomenduję takie samo rozwiązanie Wysokiej Izbie. Dziękuję. (Oklaski)