3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (druki nr 375 i 527).

Poseł Stanisława Prządka:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej pragnę przedstawić stanowisko wobec sprawozdania Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych po rozpatrzeniu rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw zawartego w druku nr 375 i 527.

    Wprowadzenie zmian w obecnym ustawodawstwie ma na celu ujednolicenie zmienionego nazewnictwa, ustanowienie czytelnych zasad podziału kompetencji między ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego i ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania przestrzennego i mieszkalnictwa. Zasadnicza zmiana wprowadzona tą ustawą polega na zintegrowaniu polityki przestrzennej i miejskiej z polityką rozwoju. Zagadnienia związane z zagospodarowaniem przestrzennym na poziomie krajowym i regionalnym oraz z polityką miejską zostały przekazane ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego. Natomiast w dziale budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa pozostają zagadnienia dotyczące planowania i zagospodarowania przestrzennego na poziomie lokalnym, tj. gminy i powiatu. Przepis art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej ogranicza zakres pojęcia polityka miejska do polityki związanej wyłącznie z problematyką urbanistyczną, co skutkuje niemożnością wykorzystania polityki miejskiej jako instrumentu rozwoju społeczno-gospodarczego kraju. Projektowana regulacja nadaje ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego kompetencje decyzyjne jako jedynemu ośrodkowi dbającemu o budowanie zintegrowanego systemu zarządzającego rozwojem w skali kraju, regionu i polityki miejskiej. Rozszerzenie kompetencji ministra do spraw rozwoju regionalnego w odniesieniu do planowania przestrzennego i polityki miejskiej stworzy warunki do kompleksowego gospodarowania przestrzenią i w konsekwencji rozwoju kraju bez kolizji z organami administracji rządowej ze względu na spójność w odniesieniu do zadań wykonywanych przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego oraz ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania przestrzennego i mieszkalnictwa.

    Korzystne dla rozwoju obszaru Polski zdaje się być przeniesienie spraw z zakresu zagospodarowania przestrzennego na poziomie krajowym i regionalnym oraz polityki miejskiej, co w zamyśle ma stworzyć w pełni spójny i kompleksowy zintegrowany system zarządzania rozwojem. Jest to krok w kierunku zlikwidowania dualizmu kompetencyjnego w odniesieniu do tych kwestii. Do tej pory sprawy związane z tymi politykami były w gestii dwóch ministrów: transportu, budownictwa i gospodarki morskiej oraz rozwoju regionalnego.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Polityka miejska ma koncentrować się na wspieraniu rozwoju społeczno-gospodarczego polskich miast oraz ustalać priorytety ich rozwoju wdrażane w ramach polityki regionalnej przy wykorzystaniu środków strukturalnych z Unii Europejskiej, a głównym celem tej polityki powinno być wzmocnienie i przyspieszenie rozwoju miast i sieci połączeń między nimi.

    Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania przestrzennego i mieszkalnictwa będzie odpowiedzialny za określanie warunków realizacji inwestycji i warunków tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego, a we współpracy z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego - za określenie sposobu uwzględniania na poziomie lokalnym inwestycji wynikających ze zintegrowanych procesów planowania społeczno-gospodarczego na poziomie krajowym i regionalnym.

    Współczesne miasta europejskie stoją w obliczu wielu wyzwań w dziedzinie społeczno-gospodarczej. Pogłębiająca się przepaść finansowa między bogatymi i biedniejszymi mieszkańcami miast, problemy związane z ochroną środowiska, niepohamowany rozwój zabudowy miejskiej, nasilające się problemy demograficzne pogłębiają stagnację gospodarczą na niektórych obszarach metropolitalnych. W związku z powyższym pojawia się konieczność podkreślenia sprawy polityki miejskiej jako instrumentu przyspieszającego stworzenie systemu funkcjonalnego miast na korzyść rozwoju całego kraju.

    Czy wobec podziału kompetencji Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i ministerstwa (Dzwonek) budownictwa...

    Jeśli można, dokończę, panie marszałku, chwilę.

Poseł Stanisława Prządka:

    Czy wobec podziału kompetencji Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i ministerstwa budownictwa, lokalnego planowania przestrzennego i mieszkalnictwa oraz preferowania sprawy z zakresu polityki miejskiej nie ucierpią obszary znajdujące się poza metropoliami? Jaka będzie perspektywa rozwoju dla obszarów wiejskich w związku z brakiem uwzględnienia ich roli także w ˝Koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju 2030˝? Jakie konsekwencje rysują się dla obszarów poza zakresem wpływu polityki miejskiej, mając na uwadze ich stagnację, założoną też już w dokumencie, który przed chwilą cytowałam, niedoinwestowanie tych terenów, a także brak możliwości generowania innowacyjności? Pogłębi to - pojawiają się oczywiście takie obawy - zapóźnienia w rozwoju i wpłynie na dalsze negatywne zróżnicowanie warunków poszczególnych grup społecznych i mieszkańców metropolii, ośrodków regionalnych i tych terenów, które pozostają poza nimi.

    Te pytania kieruję do pana ministra z nadzieją, że uzyskam odpowiedź, która pokaże, na ile te tereny, dzisiaj już w ocenie... Jak analizujemy dokument ˝Koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju 2030˝, to pokazuje on, że tereny części północno-wschodniej Mazowsza, ale i całego kraju pozostają często białą plamą. Tam nie ma żadnych inwestycji prorozwojowych. Co więc będzie tym instrumentem i tym argumentem, który będzie pobudzał rozwój, który będzie wskazywał na szanse dla mieszkańców tego regionu, żeby tam ta stagnacja nie przerodziła się w likwidację wielu naszych jednostek? Dziękuję za uwagę. (Oklaski)