Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

   Szanowna Pani Marszałek! W związku z interpelacją pana posła Marka Polaka oraz grupy posłów przekazaną przy piśmie pana Marka Kuchcińskiego, wicemarszałka Sejmu RP, w dniu 31 stycznia 2014 r., w sprawie nowelizacji przepisów dotyczących finansowania lekarzy rodzinnych, uprzejmie proszę o przyjęcie poniższych wyjaśnień.

   Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.) świadczeniobiorca ma zapewnione prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, wykonywanych na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, zakwalifikowanych jako świadczenie gwarantowane.

   Ponadto zapisy § 8 ust. l rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484) nakładają na świadczeniodawcę obowiązek udzielania świadczeń w sposób kompleksowy, w szczególności obejmujących wykonanie niezbędnych badań, w tym badań laboratoryjnych i diagnostyki obrazowej, oraz procedur medycznych związanych z udzielaniem tych świadczeń.

   Dodatkowo przepisy art. 55 ust. 2 ww. ustawy zobowiązują lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) do zapewnienia świadczeniobiorcom w kosztach własnej działalności również dostępu do badań diagnostycznych. Wykaz badań diagnostycznych, które zobowiązany jest wykonać i finansować lekarz POZ, a które są mu niezbędne przy realizacji świadczeń, określony został w części IV załącznika nr l do rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1248). Lekarz POZ, w medycznie uzasadnionych przypadkach wynikających z prowadzonego przez niego procesu leczenia i diagnostyki, może także kierować na badania endoskopowe przewodu pokarmowego - kolonoskopię oraz gastroskopię, co wynika z określonych przez prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia warunków realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna. W przypadku natomiast, gdy lekarz ubezpieczenia zdrowotnego uzna to za konieczne, kieruje świadczeniobiorcę na konsultacje specjalistyczne lub leczenie szpitalne w celu dalszej diagnostyki i leczenia. Lekarz kierujący świadczeniobiorcę do poradni specjalistycznej lub do leczenia szpitalnego powinien jednak dołączyć do skierowania:

   - wyniki badań diagnostycznych i przeprowadzonych konsultacji będące w jego posiadaniu, umożliwiające lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego lub felczerowi ubezpieczenia zdrowotnego kierującemu postawienie wstępnego rozpoznania stanowiącego przyczynę skierowania;

   - istotne informacje o dotychczasowym leczeniu specjalistycznym lub szpitalnym oraz zastosowanym leczeniu

   zgodnie z regulacjami wynikającymi z § 12 ust. l ww. rozporządzenia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.

   Jeżeli świadczeniobiorca objęty leczeniem specjalistycznym wymaga wykonania niezbędnych dla prawidłowego leczenia dodatkowych badań diagnostycznych pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowania na te badania wystawia i pokrywa koszty ich wykonania świadczeniodawca udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. W sytuacji zaś gdy świadczeniobiorca zostanie zakwalifikowany do leczenia szpitalnego, a w szczególności do planowego leczenia operacyjnego, szpital wykonuje konieczne dla leczenia szpitalnego badania diagnostyczne i konsultacje (§ 12 ust. 7 i 8 ww. rozporządzenia).

   Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy, należy zauważyć, iż w żaden sposób nie ograniczają one uprawnień lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego co do podejmowanych przez nich decyzji w zakresie diagnozowania schorzeń. Obowiązujące przepisy nie regulują również kwestii częstotliwości kierowania na badania. W związku z tym lekarz w przypadku, gdy w jego ocenie zachodzi konieczność wykonania określonych badań diagnostycznych, powinien wystawić świadczeniobiorcy stosowne skierowanie na te badania. Przepisy określające zasady wykonywania zawodu lekarza i sprawowanego nad jego wykonywaniem nadzoru merytorycznego zawarte zostały w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, ze zm.) oraz ustawie z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2009 r. Nr 219, poz. 1708, ze zm.). Według zapisów art. 4 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty lekarz ma obowiązek wykonywać zawód zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.

   Odnosząc się do pytania w kwestii ˝oddzielenia pieniędzy przeznaczonych na badania specjalistyczne od tych, które stanowią dochód lekarza˝, należy przypomnieć, iż działania zmierzające do wydzielenia puli środków na finansowanie badań diagnostycznych w podstawowej opiece zdrowotnej podjęte zostały przez regionalne kasy chorych, które w roku 2001 wprowadziły warunkami umowy podział rocznej stawki kapitacyjnej na część przeznaczoną na finansowanie badań diagnostycznych (15%) i pozostałe koszty udzielania świadczeń. Przyjęte rozwiązanie nie sprawdziło się jednak w praktyce, zaś zasady rozliczeń realizacji umowy stały się w efekcie, w województwie wielkopolskim, przedmiotem skargi złożonej przez świadczeniodawców do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jako sprzeczne z przepisami obowiązującej ustawy w tym zakresie. Powyższe spowodowało, iż ostatecznie regionalne kasy chorych odeszły od egzekwowania od świadczeniodawców rozliczania środków przeznaczonych na finansowanie badań diagnostycznych, a także określania w umowie wyodrębnionej puli środków na ich finansowanie.

   Odnosząc się do pytania drugiego, uprzejmie informuje, iż zgodnie z informacją prezesa NFZ, przyjętą uchwałą nr 4/2013/11 Rady Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 15 marca 2013 r. w sprawie przyjęcia okresowego sprawozdania z działalności Narodowego Funduszu Zdrowia za VI kwartał 2012 r., w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej łączna liczba wykonanych świadczeń (porad, wizyt) wyniosła 81 533 811. W świadczeniach współfinansowanych liczba wykonanych świadczeń wyniosła 2 191 447. Należy zaznaczyć, że liczba świadczeń i liczba osób jest przypisana do danej komórki organizacyjnej, co skutkuje powieleniem liczby świadczeń i liczby pacjentów w przypadkach, gdy jeden pacjent korzystał ze świadczeń w kilku poradniach w ciągu jednego roku.

   Ogólnie we wszystkich oddziałach wykonanie świadczeń było większe niż w 2011 r. Powodem tego były wyższe kontrakty i nowy sposób rozliczania świadczeń. W 2012 r. została zmniejszona liczba zakresów ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych do sześciu zakresów, tj. badania medycyny nuklearnej, badania endoskopowe przewodu pokarmowego - gastroskopia, badania endoskopowe przewodu pokarmowego - kolonoskopia, badania echokardiograficzne płodu, badania tomografii komputerowej (TK) i badania rezonansu magnetycznego (RM), pozostałe zakresy zostały włączone do ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w ramach kompleksowego leczenia pacjentów w jednorodnych grupach ambulatoryjnych.

   W sprawie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na koszt świadczeniobiorców uprzejmie informuję, iż świadczeniodawcy nie mają obowiązku sprawozdawczego w kwestii udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej na koszt pacjentów, co za tym idzie, minister zdrowia nie jest w stanie udzielić informacji w przedmiotowym zakresie.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Piotr Warczyński

   Warszawa, dnia 28 lutego 2014 r.