Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację pana posła Marka Polaka i grupy posłów, przekazaną przy piśmie Pana Marszałka z dnia 11 września 2013 r., znak: SPS-023-20658/13, dotyczącą uregulowania stanu prawnego dróg wewnętrznych, których gmina nie jest właścicielem i widnieje w rejestrze gruntów jako ˝władający˝, w zakresie właściwości Ministerstwa Sprawiedliwości uprzejmie przedstawiam, co następuje.

   Drogami wewnętrznymi są drogi, które nie zostały zaliczone do dróg publicznych (zob. art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych - Dz. U. z 2013 r. poz. 260), w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe.

   Nieruchomości gruntowe, zajęte pod drogi wewnętrzne, powinny być pod względem prawnym traktowane tak samo jak wszystkie inne nieruchomości.

   Uregulowanie stanu prawnego takich nieruchomości może odbywać się na zasadach ogólnych, tj. w drodze przeniesienia własności, czyli przejścia prawa własności na podstawie umowy np. sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości czy też innej, której celem i zamierzonym przez strony skutkiem jest przejście własności.

   Niezależnie od tego, uregulowanie stanu prawnego nieruchomości zajętych pod drogi, pozostających we władaniu gmin, może nastąpić w drodze zasiedzenia. Ten sposób nabycia prawa własności nieruchomości jest szczególnie przydatny wówczas, gdy stan prawny gruntów zajętych pod drogi wewnętrzne jest nieuregulowany. Takie przypadki występują wówczas, gdy np. księga wieczysta zaginęła, nigdy nie została założona bądź też istnieje, ale ostatniego wpisu dokonano w odległym okresie czasu i nie można ustalić następców prawnych właścicieli nieruchomości ujawnionych w księdze wieczystej. Możliwe jest także (na co wskazuje się w interpelacji) ustanowienie na rzecz gminy ograniczonego prawa rzeczowego w postaci służebności drogi koniecznej.

   Reasumując, przepisy Kodeksu cywilnego przewidują możliwość regulowania stanu prawnego dróg wewnętrznych niestanowiących własności gmin, w stosunku do których gmina widnieje w rejestrze gruntów jako władający, na takich samych zasadach jak te, które dotyczą każdej innej nieruchomości gruntowej.

   W związku z tym nie wydaje się, aby zachodziła potrzeba podejmowania działań legislacyjnych, które miałyby na celu zmianę obowiązujących przepisów w postulowanym w interpelacji kierunku.

   Przedstawiając powyższą odpowiedź, pragnę jednocześnie zaznaczyć, że pozostałe poruszone w interpelacji zagadnienia pozostają w zakresie właściwości ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej, jako ministra kierującego działem budownictwo, lokalne planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo, zgodnie z art. 9a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 743) oraz przepisem § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494, z późn. zm.).

   Z wyrazami poszanowania

   Podsekretarz stanu

   Michał Królikowski

   Warszawa, dnia 3 października 2013 r.